Este blog pretende contribuír a salvar palabras de noso que teñan a punto de morrer porque a xente nova nun las conoce ou cuase nun las usa.

Agradecemos a colaboración de todos. Podedes aportar palabras novas, comentar as esistentes ou feryes correccióis. Tamén podedes amecer datos interesantes sobre as palabras que recoyamos: exemplos d'uso, acepcióis diferentes, comentarios sobre a construcción gramatical ou cualquera outra cousa que vos pareza relevante.

El blog recoye namáis palabras que nun teñan xa incluidas nestas publicacióis:

- Suárez Fdez., X. M. (1996): Vocabulario de Mántaras (Tapia).
- Díaz López, J. & M. García Galano (1996): Vocabulario d'A Roda.
- Fernández Vior, J. A. (1998): Vocabulario da Veiga.
- Álvarez Lebredo, M. C. (2003): "Pequena contribución léxica al galego asturiano".

Ás publicacióis anteriores amecemos dende el ano 2022, el Diccionario do Galego de Asturias, de Carlos Varela Aenlle, publicado pola Universidá de Vigo, unha obra ben completa que contén léxico de cuase todos os vocabularios que se foron editando na nosa zona d'Entrambasauguas, ademáis de datos recoyidos pol autor nunha investigación mui rigorosa y exhaustiva. Esta incorporación supón qu'a partir d'agora nun aparecerán na Salvadeira palabras ou espresióis contidas en Varela (2021), peró nun eliminamos as entradas que se foron publicando en anos anteriores á aparición desa obra.

Nel índiz alfabético d'etiquetas podedes topar fácilmente todo el material que vamos publicando. Amáis de palabras, recoyemos ditames y espresióis. Podedes enviar as vosas contribucióis por medio dos comentarios.

martes, 3 de maio de 2016

METERSE EN AUGUA

                    

El espresión

                  meterse en augua

utilízase condo se prevé que vai chover sin parar el resto del día; condo, inesperadamente, a cara del día cambía a pior y pinta que nun vai volver escampar.

Ex: Cua mañá tan guapa que tuvo..., ¡mira cómo se meteu a tarde en augua! // Xa che dixen que recoyeras a roupa, que se taban poñendo unhas caras feísimas y que s'iba meter en augua.

PASMAR

                    


v.intr.  Aveyentarse [unha tela] de xeito que s'esgaza al tocala.  [Úsase sobre todo el participio con valor adxetivo: pasma(d)o, -a].

Exs.: Teis qu'usar máis el mantel de filo, que lo teis guardado todo el tempo y váiseche pasmar. // As cortinas da cocía tán pasmadas y rompen todas; vou ter que fer outras pral día del Carmen.