tag:blogger.com,1999:blog-4618379848303458167.post4473115327240474167..comments2023-08-17T06:55:40.243-07:00Comments on A salvadeira: ENHAYARConchita Álvarez Lebredohttp://www.blogger.com/profile/02020608860619633850noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-4618379848303458167.post-26330089656654759422015-05-10T09:57:19.445-07:002015-05-10T09:57:19.445-07:00Vior recoye nel sou Vocabulario da Veiga 'enay...Vior recoye nel sou Vocabulario da Veiga 'enayada' (con ene alveolar, non velar) como equivalente á nosa 'engayada' y lo mesmo fain Díaz y Galano nel son lexicón. Estos autores tamén escriben 'enauguar' y 'enairar' sin ene velar. Seguro qu'existen as dúas pronunciacióis en muitos sitos, peró nos faltan datos pra confirmalo. É búa pena, como tu dices, qu'a xente nun aporte información dos sous lugares pra que nos fixésemos unha idea máis clara da cuestión. <br /> Nel caso de 'enhairar' (nel tou vocabulario recoyes a variante 'enheirar'), teño claro qu'en Tapìa conviven as dúas pronunciacióis: con ene velar, 'enhairar', y con ene alveolar, 'enairar'. Peró pinta qu'el ene velar vai perdendo tarrén y vai acabar por desaparecer, cousa que tou atarrecendo, porque m'encanta ese sonido (que me parece tan de noso). En Tapia as propias formas dos artículos indeterminados unha, /-s, unhos (y os sous derivaos algunha, ningunha...) están desaparecendo porque a xente las vai sustituindo polas formas desnasalizadas (úa, ús, algúas...). As formas propias da vila sempre foron as que tían ene velar, peró a cantidá de xente que se trasladóu a vivir á vila dende as aldeas da contornada, foi fendo qu'os propios tapiegos das novas xeneracióis pensen que lo máis auténtico é pronunciar 'úa'. Eu intendo defender el ene velar usándolo el que podo, peró xa se sabe que contra a forza dos cambios lingüísticos nun se pode nada. Conchita Álvarez Lebredohttps://www.blogger.com/profile/02020608860619633850noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4618379848303458167.post-72873323212356997962015-05-08T01:15:49.730-07:002015-05-08T01:15:49.730-07:00Esta palabra é interesante porque nos fala d'u...Esta palabra é interesante porque nos fala d'un fenómeno nel que se reparóu pouco. É el d'ese ene velar intervocálico que podemos escuitar en palabras como unha ou algunha (que, como ben saben os da zona, pronuncíase máis ou menos como "ung-a"; é un ene que se pronuncía mui atrás, cerca da campanía). Esto tamén se dá en Galicia, é verdá, peró a novedá é qu'en galego-asturiano occidental tamén se dá noutras combinacióis de en- máis úa palabra qu'empece por vocal (enhayar, enhalar, enhantes, enhaugar, enheirar, etc.).<br /><br />Ás veces esa velarización puido levar a qu'acabe aparecendo ei úa consonante: engalar, engayada, engueirar..., fenómeno nel que si repararon estudiosos como José García ou Vior al referírense á fala del Franco y da Veiga, respectivamente. Tamén s'atopa a palabra engalar na veira máis oriental de Lugo, peró nun hai datos nel resto de Galicia.<br /><br />El interesante é esa fase intermedia de pronunciación del ene velar, del qu'hai us contos exemplos nel vocabulario de Mántaras (son dalgús dos que din máis enriba) y al qu'agora vén amecerse este dato tapiego da Salvadeira. Precisamente, nel de Mántaras aparece engayada, peró non enhayar nin enhayada, que seguramente tamén se dirá. <br /><br />Máis pral oriente del Navia-Eo el fenómeno desaparece. Por exemplo, dizse enalar (nin enhalar nin engalar). <br /><br />É úa pena qu'a muita xente que ta interesada nestas cuestióis nun interveña máis neste blog tan interesante unde temos el oportunidá de falar y enriquecernos mutuamente; de palabras y conocementos, aclaro ;-).<br /><br />MantaregoAnonymousnoreply@blogger.com