Este blog pretende contribuír a salvar palabras de noso que teñan a punto de morrer porque a xente nova nun las conoce ou cuase nun las usa.
Agradecemos a colaboración de todos. Podedes aportar palabras novas, comentar as esistentes ou feryes correccióis. Tamén podedes amecer datos interesantes sobre as palabras que recoyamos: exemplos d'uso, acepcióis diferentes, comentarios sobre a construcción gramatical ou cualquera outra cousa que vos pareza relevante.
El blog recoye namáis palabras que nun teñan xa incluidas nestas publicacióis:
- Suárez Fdez., X. M. (1996): Vocabulario de Mántaras (Tapia).
- Díaz López, J. & M. García Galano (1996): Vocabulario d'A Roda.
- Fernández Vior, J. A. (1998): Vocabulario da Veiga.
- Álvarez Lebredo, M. C. (2003): "Pequena contribución léxica al galego asturiano".
Ás publicacióis anteriores amecemos dende el ano 2022, el Diccionario do Galego de Asturias, de Carlos Varela Aenlle, publicado pola Universidá de Vigo, unha obra ben completa que contén léxico de cuase todos os vocabularios que se foron editando na nosa zona d'Entrambasauguas, ademáis de datos recoyidos pol autor nunha investigación mui rigorosa y exhaustiva. Esta incorporación supón qu'a partir d'agora nun aparecerán na Salvadeira palabras ou espresióis contidas en Varela (2021), peró nun eliminamos as entradas que se foron publicando en anos anteriores á aparición desa obra.
Nel índiz alfabético d'etiquetas podedes topar fácilmente todo el material que vamos publicando. Amáis de palabras, recoyemos ditames y espresióis. Podedes enviar as vosas contribucióis por medio dos comentarios.
luns, 3 de febreiro de 2014
FEL
s.f. Bilis, sustancia amarga que segrega el fégado.
Ex.: Lava ben el pescao, que a pescadeira sempre mo deixa chen de fel.
É interesante esta palabra. En Mántaras y na Roda ta recoyida como "el afel", como masculino. Nel Franco, "el fel"; na Veiga "a fel". Así que con este dato da Salvadeira temos un dato que mira máis pral occidente.
Si, eu xa vira qu'en Súarez Fdez. (1996) taba a forma "afel" y por eso dudén en meter a palabra, porque al cabo é a mesma. Agora vexo tamén que xa taba recoyida en Fdez. Vior(98), con lo que imcumplo a mía regla de nun poñer palabras que xa tan recoyidas nesas obras, peró en fin... agora que xa ta posta, nun la quito, sobre todo porque ta comentada coas túas interesantes aportacióis. (Xa vin que algunha das palabras da Salvadeira xa la recoyera eu mesma nel meu artículo del 2003). Volvendo a "fel", eu insistínyes muito a os informante para saber se a forma en Tapia era femenina, porque sei qu'en galego é masculina ("o fel") y tamén sentira "el fel" nel occidente d'Asturias. Peró dixeron claramente qu'era femenina: "Hai que quitarye a fel". El dato de Mántaras tamén parece un caso de prótesis de a- por fonética sintáctica (adición del artículo á forma), lo que vén a demostrar el xénero femenino d'esta forma na zona.
É interesante esta palabra. En Mántaras y na Roda ta recoyida como "el afel", como masculino. Nel Franco, "el fel"; na Veiga "a fel". Así que con este dato da Salvadeira temos un dato que mira máis pral occidente.
ResponderEliminarMantarego.
Si, eu xa vira qu'en Súarez Fdez. (1996) taba a forma "afel" y por eso dudén en meter a palabra, porque al cabo é a mesma. Agora vexo tamén que xa taba recoyida en Fdez. Vior(98), con lo que imcumplo a mía regla de nun poñer palabras que xa tan recoyidas nesas obras, peró en fin... agora que xa ta posta, nun la quito, sobre todo porque ta comentada coas túas interesantes aportacióis. (Xa vin que algunha das palabras da Salvadeira xa la recoyera eu mesma nel meu artículo del 2003).
ResponderEliminarVolvendo a "fel", eu insistínyes muito a os informante para saber se a forma en Tapia era femenina, porque sei qu'en galego é masculina ("o fel") y tamén sentira "el fel" nel occidente d'Asturias. Peró dixeron claramente qu'era femenina: "Hai que quitarye a fel". El dato de Mántaras tamén parece un caso de prótesis de a- por fonética sintáctica (adición del artículo á forma), lo que vén a demostrar el xénero femenino d'esta forma na zona.