s.m. Persona mui dalgada.
Ex.: ¡Que vai ser bon mozo, muyer, si é un tirifilo!
[Úsase tanto pra homes como pra muyeres y nun ten variación de xénero. Ex.: A fiya pequena é un tirifilo.
Parece ser qu'el orixe d'esta palabra ta al outro lao del Atlántico, d'unde veu, supostamente, por algún indiano que volvéu ou polos marineiros. Tirifilo era el alcuño de Cipriano Moreno, un delincuente del lumpen limeño que lougo pasóu ás cancióis y á literatura. Ciro Alegría, por exemplo, recoye nel sou libro Duelo de caballeros a amarrega entre Emilio Willan (alias Carita)y Tirifilo, que terminóu cua morte deste. El episodio pasóu pronto a os valses criollos y ás marineras, y el alcuño se popularizóu.
El qu'é chocante é qu'a palabra s'usara namáis en Hispanoamérica y na nosa zona (nun topén referencias na península) y que, alomenos por etimoloxía popular, na nosa fala parece clara a relación entre a forma da palabra y el significao que se ye dá hoy. El tal Tirifilo era alto, pero non dalgao. Os defensores da orixe limeña dicen que quizáis a coincidencia das tres vocales zarradas "i" tuvera algo que ver nel significao de home dalgao y frouxo que se lle dá agora. ¿El alcuño nun sería porque era un home alto? Por outra parte, a pelea entre Carita y Tirifilo tuvo lugar en 1915 y prontó pasóu ás cancióis, como o vals "Sangre criolla", que tuvo muito éxito. ¿Usábase en Tapia a palabra antias d'esa época? É difícil sabelo. ¿Prendéu na nosa zona pola asomeñanza cua palabra 'filo'?
En lunfardo tirifilo é sinónimo de petimetre, unha persona afectadamente elegante, y aparece en tangos dos anos 40.]
