Este blog pretende contribuír a salvar palabras de noso que teñan a punto de morrer porque a xente nova nun las conoce ou cuase nun las usa.

Agradecemos a colaboración de todos. Podedes aportar palabras novas, comentar as esistentes ou feryes correccióis. Tamén podedes amecer datos interesantes sobre as palabras que recoyamos: exemplos d'uso, acepcióis diferentes, comentarios sobre a construcción gramatical ou cualquera outra cousa que vos pareza relevante.

El blog recoye namáis palabras que nun teñan xa incluidas nestas publicacióis:

- Suárez Fdez., X. M. (1996): Vocabulario de Mántaras (Tapia).
- Díaz López, J. & M. García Galano (1996): Vocabulario d'A Roda.
- Fernández Vior, J. A. (1998): Vocabulario da Veiga.
- Álvarez Lebredo, M. C. (2003): "Pequena contribución léxica al galego asturiano".

Ás publicacióis anteriores amecemos dende el ano 2022, el Diccionario do Galego de Asturias, de Carlos Varela Aenlle, publicado pola Universidá de Vigo, unha obra ben completa que contén léxico de cuase todos os vocabularios que se foron editando na nosa zona d'Entrambasauguas, ademáis de datos recoyidos pol autor nunha investigación mui rigorosa y exhaustiva. Esta incorporación supón qu'a partir d'agora nun aparecerán na Salvadeira palabras ou espresióis contidas en Varela (2021), peró nun eliminamos as entradas que se foron publicando en anos anteriores á aparición desa obra.

Nel índiz alfabético d'etiquetas podedes topar fácilmente todo el material que vamos publicando. Amáis de palabras, recoyemos ditames y espresióis. Podedes enviar as vosas contribucióis por medio dos comentarios.

xoves, 3 de abril de 2014

FOUFÓU

A espresión

         muito fou-fou y pouco ñame-ñame

úsase pra referirse a quen parece que trabaya muito, peró al cabo nun fixo cousa de berencia.


[Súarez Fdez. (96) recoye el adxetivo foufóu y lo define asina: "Esaxeradamente trabayador", y aporta este exemplo: "Ei unde ves ese folgazán, condo se casóu era un foufóu que todo lo quería fer nun día". Pedínye algunha explicación máis sobre esta palabra al propio Xosé Miguel Suárez y este matizóu a definición dicindo qu' un foufóu é unha persona que nun para de fer cousas, dacondo con espaventos de máis pral pouco resultao que ten el sou labor. Esta esplicación casaría totalmente col uso que se ye da al dito "muito fou-fou y pouco ñame-ñame". Pral filólogo de Mántaras a voz "foufóu" sería unha onomatopeya del ruido que se fai al respirar afatigao condo ún s'afana en trabayar.]


Ningún comentario:

Publicar un comentario